De elementen trotseren

27 december 2014 - Whitsunday Island, Australië

Goodmorning Holland:)

Oke, ik zit weer achter de computer. Op zoek naar een logische indeling van dit verhaal (waardoor het niet te lang wordt hihi). Be prepared, een lang verhaal wordt het zeker want goh wat een dagen heb ik achter de rug. Ik kan al een kwart van mijn bucketlist afstrepen en dat binnen anderhalve week haha. Misschien wordt het tijd om m'n lijst uit te breiden;) Allereerst wil ik iedereen bedanken voor de lieve verjaardagsberichten die ik heb gehad, heel leuk om dat aan de andere kant van de wereld te ontvangen. Hopelijk hebben jullie een leuke kerst gehad.

Maar goed waar was ik gebleven met m'n blog... de duikcursus:). De dagen op de boot leefden we volgens het principe: eat, sleep, dive and repeat. Het duiken zelf kostte me meer inspanning dan verwacht en na aankomst op de boot was ik uitgehongerd en toe aan een 'dutje' (algemene tip: wees niet zo dom als ik om in slaap te vallen in de zon, zie foto's voor het rode resultaat). De eerste twee dagen werden gebruikt om de 4 verplichtte duiken voor m'n PADI af te ronden. De eerste keer op het rif en onder water zal ik nooit meer vergeten, wat een totaal andere wereld! Ik krijg er automatisch weer een glimlach van als ik er aan denk. Na het onwijze geluk te hebben om op m'n eerste 'solo' duik een schildpad op 10 cm afstand te mogen ontmoeten, was ik helemaal in extase. Big Bryan is een schildpad van 1,5 m! lang en kwam op een gegeven moment zo dichtbij dat ik dacht dat ie me wou aanvallen hahaha. Verder heb ik nog Nemo's, Dory's, Wally, barracunda, pufferfish, lionfish, zeesterren, zeekomkommer (stomste dier ever), een grote pijlstaartrog (zo een die Steve Irwin heeft gestoken), ieniemienie kerstboompjes die bij veel beweging zich introkken (heb ik me erg mee vermaakt haha en deden me denken aan de gigantische bomen uit de film Avatar), dolfijnen vanaf de boot en de vis met m'n favo naam chocolate-dip damselfish mogen ontmoeten. De rust, gewichtloosheid, de fel gekleurde indrukken van koraal en vis van de onderwaterwereld en gek genoeg ook de Darth Vader geluiden die je bij elke ademhaling maakt zorgde ervoor dat ik me net een astronaut voelde. Dit werd helemaal bevestigd tijdens de nachtduik, wat ongelofelijk vet was, zo in het pikzwarte onbekende. Eerlijk gezegd moest ik me er wel even overheen zetten dat bij betreden van het water tijdens de nachtduik zo'n 30 haaien om ons heen zwemden. Je zwemt dan met een lantaarn en ziet als eerst de reflectie van de ogen van de dieren, gek genoeg geven verschillende dieren verschillende kleuren reflecties (groen=haai/vis, blauw=rog, rood=schaaldier). De schaaldieren zijn s'nachts pas actief en zijn met velen aanwezig. De honderden rode flikkeringen deden me denken aan een rode sterrenhemel in een pikzwarte omgeving. Toen we boven water kwamen mocht ik de 'gewone' sterrenhemel aanschouwen. Hoe uitzonderlijk is dat om te zien, zo boven een donkere oceaan, ik wist niet dat er zoveel sterren waren zeg!! En om het helemaal af te maken een vallende ster. Die tweede duikdag was tot nu toe de leukste dag van m'n reis! Omdat je met je open water PADI tot 'maar' 18 m mag duiken, heb ik de laatste dag m'n Adventure cursus gedaan wat inhoud dat ik tot 30 m mag en praktisch overal ter wereld kan duiken.

Wist je dat:
- de zomer overal ter wereld de beste tijd is om te duiken
behalve hier in Cairns...
Het dan cyclonen seizoen is
Wij erg bofden met het weer en de stroming aangezien we dolfijnen hebben gezien!

- een half uur voordat je de boot opgaat een pilletje voor zeeziekte moet nemen
Als je je misselijk je namelijk te laat bent om een pilletje te nemen
Je dan naar de good old plastic bag moet grijpen (welke serieus aan boord zijn)

- Je met een live on board veel verder het rif opgaat
Daarom in stukken rif komt die minder zijn aangedaan door duikers
Er dus ook veel meer dieren aanwezig zijn

- Het rif als blokkade functioneert voor de golven
Er daarom amper golven zijn aan het strand
Je richting het zuiden (Noosa en lager) moet om golven tegen te komen om te leren surfen

- De chinese muur niet de enige op de werelderfgoedlijst is die je vanaf de ruimte kan zien
Het Great Barrier Reef de andere is
Het zo'n 2500 km lang is!

Na het duiken, werd het nu echt tijd om het backpack leven in te stappen (lees: dag mooi hotel en hallo hostel, kamer met 6 tot 8 bedden). Eerlijk gezegd was m'n eerste nacht een hel. Ik kwam m'n kamer binnen (had expres voor een girls-only kamer gekozen omdat over het algemeen mannen iets ruiger reageren met wat alcohol in hun bloed) maar kwam gelijk het nadeel van een girls-only tegen want, wat kunnen meiden bitches zijn. Het voelde alsof wereldoorlog III was begonnen op de kamer. Aan de linkerkant van de ring stonden 3 Duitse meiden en aan de rechterkant 3 Engelse. Gelukkig heb ik recent van een wijs persoon geleerd dat je in zulke situaties maar beter Zwitserland kan blijven;). Met oordopjes in en muziek redelijk hard aan, kon ik toch in slaap vallen. Gelukkig want hoorde achteraf dat ze tot 4 uur waren door blijven zeuren haha (onder het mom, we zijn gezellig op vakantie). De andere nachten zijn tot nu toe goed vol te houden. Ik slaap alleen niet zo diep als normaal, veel geluiden van mensen die in de holst van de nacht binnenkomen en vooral vogels die in de ochtend als wekker functioneren haha.

Echt jullie moeten me 1 ding beloven. Als je naar Cairns gaat, ga dan aub op de Uncle Brian's tour. Wat een geniale tourleiders, met een energieniveau waarvan je verwacht dat het wel afneemt in de loop van de dag, maar niets is minder waar. En een oprechte interesse in iedereen, 4 dagen later kwam ik mijn tourleider 'Cousin' Rob tegen als een begeleider bij raften en hij wist letterlijk nog alles wat ik hem had verteld en kreeg er nog een heerlijk Aussie knuffel bij. Rob kreeg het letterlijk voor elkaar om 1 dag een kleine familie te creeeren. Met grappige spelletjes in de auto tot muziek die perfect aansloten op de situatie (bv Highway to hell op een weg die me aan de grossglockner deed denken icm vallende stenen). De plekken die je bezoekt zien er prachtig uit, uitzicht op Atherton Tablelands en de watervallen (zie foto's). Ik kon me lekker uitleven als aapje, door op rotsen te klimmen en ervan af te springen, van een natuurlijke stenen glijbaan af te gaan, van bomen af te slingeren en in het water te springen (ik was weer ff 12 jaar). En ondertussen werd er verteld hoe het Regenwoud (wat ook op de werelderfgoedlijst staat omdat het het oudste regenwoud ter wereld is, 100 miljoen jaar) symbiotisch te werk gaat, bv. om zich te behoeden voor de cyclonen en ons te leren over de soorten planten. Erg interessant hoe moeder Aarde te werk gaat. Bij de millaa millaa watervallen moest er natuurlijk een foto gemaakt worden a la Herbal Essence reclame en de video van Mysterious girl nagedaan worden met Niels (een Oostenrijker die erg op Peter Andre lijkt) die daar allebei zijn opgenomen. Bij de foto's kan je ook een foto van een grote boom zien (Curtain fig tree aka Hometree van Avatar hihi). Deze boom heeft zich helemaal om de originele boom weten te vestigen, waardoor die boom overleed. Maar wat er over blijft is een soort skelet van gigantisch formaat (very impressing). Die avond ben ik nog van Cairns gaan genieten, wat een leuke stad is dat zeg. De 2 dagen erop ben ik naar Cape Tribulation gegaan. De plek waar het regenwoud de oceaan ontmoet. Of hoe ze het hier heel mooi weten te verkopen, de enige plek ter wereld waar 2 werelderfgoedlijst-betreders elkaar ontmoeten. De tour zelf was ronduit slecht. Ze hadden ook geen schijn van kans de dag na Uncle Brians. Maar het uitzicht was spectaculair. Ik had vanaf de mdidag tot de volgende dag 13:00 'vrij'. Ja ik weet het, ik heb sowieso vrij maar, met een redelijke volgeboekte planning had ik nog niet ruim de tijd gehad om op het strand te liggen. Ik heb op het strand mijn lijstje opgesteld voor welke locaties ik wilde voor m'n co-schappen (dit moest helaas nu gebeuren maar een beter uitzicht kon ik niet wensen). Ik leerde hier Katja en Yannik kennen en ben daar gezellig de rest van de dag mee opgeschoten. s'Avonds een kampvuur op het strand, ik dacht altijd dat dat heel vaak in Australie gebeurt maar dit mag dus maar op een paar plekken. Zonsopgang scheen heel mooi te zijn bij Cape Trib dus m'n wekker stond om 5 uur, vol goede moed naar het strand om de zon vanuit de oceaan te zien opkomen. Helaas waren er veel wolken, wat het best verpestte (#fail). Nu maar proberen bij Whitsundays of Fraser om die ultieme zonsopgang uit het water te zien:)

Wist je dat:
- de kont van een groene mier heerlijk smaakt, lekker citroen smaakje:)
Je als je toevallig een corona bij je hebt of zin hebt in citroenwater je deze sappen kan gebruiken
En ja idd de groene mier bijt!

- Ik ondertussen ook gember, peperbladeren en een witte appel (ja mam deze onbekende vrucht heb ik ook nog eens gegeten, moet niet gekker worden;)) kan herkennen
Bij een kleine les van de Aboriginals een soort zeep uit bladeren kan krijgen
Een kokosnoot had gevonden en heb opengemaakt, kokoswater was zeker lekker
Van Yannik heb leren vissen met een stokje hout en visdraad
Dusss.... Expeditie Robinson waar kan ik me inschrijven:P

- Eindelijk een inheemse dier gezien heb
Namelijk Perry het vogelbekdier (=Platypus)
Ik dacht dat ze veel groter zouden zijn, maar ze zijn maar 15 centimeter

- Ik een bord met inheemse dieren had besteld
Sorry krokodil, kangoeroe, barramundi en emu
De barra, emu en billy super lekker waren. De croc echt niet (super taaie kip)
Ik eerst dacht dat de croc de emu was

- Nu we het toch over eten hebben......
Shocking news!!!
Waar is de gele Macsaus bij de Mac?!?! 
Gewoon witte mayo toch echt een domper is

- Er bevroren yoghurt bars zijn in Australie
Dit super lekker is!
Je zelf zoveel extra's erbij kan scheppen als je wilt:)

-De australiers/andere buitenlanders een rare kijk hebben op wat Hollands is
Bij de yoghurt bar Dutch apples (stukjes appel met kaneel en suiker) staan
Dutch potatoes, gestampte zoete aardappels zijn
Er letterlijk aan mij is gevraagd, zonder grapje, waar mijn klompen zijn
Ik ook echt niet snap waarom ik in hemelsnaam m'n klompen ben vergeten mee te nemen.
Ow en idd waar heb ik m'n drugs ook alweer gelaten;)

- De australiers/aboriginals geweldige namen geven aan planten en plekken
Er geen meervoud bestaat, ze het dan 2x benoemen zoals Millaa Millaa 
Wait a while is een plant die aan je blijft haken en je letterlijk even moet wachten om hem los te maken

- 80% wat je in het regenwoud tegenkomt giftig is
ik ondertussen giftige padden, slangen, salamanders en zelfs planten ben tegengekomen
De locals heel veel weten van de natuur
Dit geleerd hebben op school
Cape trib een school heeft met 30 kinderen omdat er sowieso maar 200 mensen in die hele grote omgeving wonen. 
Ze 3 uur moeten rijden om boodschappen te doen
We in NL voor deze reistijd een heel dagje uitgaan

- mij is gevraagd, vanuit NL, hoe warm het nu is
Ik daar eerst geen goed antwoord op kon geven aangezien de 'soort' warmte anders is dan in NL
Ik nu kan zeggen dat het zo warm is dat mijn siliconen neussteuntjes op m'n bril er vanaf glijden vanwege de hitte
In het regenwoud het vooral een hele hoge luchtvochtigheid heeft
Het richting het zuiden minder warm wordt

Oke, ik beloof dit is het laatste stukje van vandaag hihi. Aangezien ik dit stuk al grotendeels had geschreven op m'n mobiel om het allemaal van me af te schrijven. 

21-12-2014
O, o, o, ik werd vanochtend om 6.40 opgehaald. Maar was natuurlijk al ruim voor die tijd wakker. Heel apart om je ogen s'ochtends te openen en het eerste wat je denkt is he ik ga vandaag uit een vliegtuig springen. Heb er heel veel zin in, vooral de vrije val, om die rush van adrenaline te voelen, maar goh wat vind ik het ook spannend zeg! Gisteravond heb ik nog filmpjes zitten kijken (lees: ik kon niet slapen dus moest me ergens mee 'ontspannen'), waaronder een 96 jarige vrouw die ging skydiven (dus oma als je het nog wilt proberen, het kan hihi). Met de gedachten, als haar hart het allemaal aankan moet dat hartje van mij dat ook kunnen. Eenmaal in de bus richting Mission Beach moesten we allemaal formulieren tekenen, met stimulerende teksten als: als je een verlamming krijgt of dood gaat zijn wij niet verantwoordelijk (TOP!). Ik had me gisteravond ook ingelezen over wat iemand moest doen/leren om instructeur te worden. Ja ik weet het, erg analyserend en toch nog ergens een beetje een controle over proberen te houden (terwijl het nou net de bedoeling is dit niet tijdens m'n vakantie te doen). Ik kon het niet laten, blijkbaar moeten ze 700 sprongen zelf hebben gemaakt en dan mogen ze een tandem doen. Vanaf dat moment springen ze een aantal keer per dag. Mijn instructeur sprong voor de 6e keer die dag haha, dusja hij zal ondertussen wel ruim boven de 1000 sprongen zitten. Eenmaal aangekomen in Mission Beach, rond 9.00, kregen we te horen dat het best wel even zou duren voordat we mochten springen vanwege regenbuien op komst en een personeelstekort. Wat erg fijn was voor de zenuwen.... 12 uur, ondertussen 14 uur, nee ook niet, pas om half vier (6,5 uur gewacht, maar kreeg wel een gratis pet #score) werd ik geroepen om me klaar te maken. Ik had natuurlijk genoeg wachttijd om mezelf helemaal gek te maken. Om de tijd maar te verdoen zonder dat er een psychiatrisch consult (grapje) nodig was ben ik dit maar gaan schrijven en m'n handen gaan onderkliederen om me mentale stimulans te geven als ik eenmaal daarboven ben(zie foto's). Toen het eenmaal tijd was om naar het vliegtuig te gaan, begon m'n hart echt wel sneller te kloppen en kreeg ik vooral zin om dit allemaal mee te maken. Zoals je misschien wel gehoord hebt is het ritje in dat gammele vliegtuig toch echt wel het engste, de rest is LEUK! Ik heb de video die gemaakt is helaas nog niet kunnen uploaden, die probeer ik er zo snel mogelijk op te zetten. Maar zo grappig om mezelf te zien en het gevoel her te beleven. We sprongen vanaf 14,000 voet (hoogste sprong van Australie), ik had totaal geen besef van hoogte en dacht dat we er al waren op 7,000 voet hahaha. Eenmaal op goede hoogte ging het allemaal zo snel, benen naar buiten, laatste keer op m'n handen kijken, hoofd naar achter en daar gingen we dan, in de wolken springen en eenmaal daar voorbij een prachtig uitzicht. Ik heb nog nooit zo intens elke seconde van een minuut meegemaakt. Die vrije val, dat uitzicht, de snelheid, de rush van adrenaline ( theoretisch weet ik wat adrenaline doet maar eigenlijk zoals met alles moet je het gewoon meemaken, de woorden die ik eraan geef doen onder voor hoe je je voelt) en daarna een aantal minuten hangen in de lucht. Eenmaal geland moest er ff een kreet van enthousiasme uit, het was echt fantastisch!! Op een of andere rare manier kreeg ik een flashback van de titelsong van mijn musical van groep 8 (ik weet het slaat nergens op maarja...) "Met je hoofd in de wolken en je voeten in het zand, hoera we zijn gestrand" en gelukkig ben ik goed gestrand. Het is ernstig om te bedenken dat ik de hele dag bezig ben geweest voor 1 minuut vrije val en 4-5 minuten zweven in de lucht, maar het was het allemaal waard!!!! Nu maar eens uitzoeken waar ik dit in NL kan doen met een mooi uitzicht......

Zo das wel weer genoeg voor vandaag aan tekst hihi. Ik zit nu in Airlie Beach en ga over een uurtje richting de Whitsundays, waar blijkbaar Bounty-achtige stranden op me liggen te wachten;) Om Brigitte Kaandorp maar te quoten: 'Ik heb een heeeeel zwaar leven'. 


X Dais

PS ik hoor graag jullie reacties.
Ik heb nog nooit een blog gemaakt en is toch best spannend om het te posten, want wat is leuk of niet leuk om te lezen..... Dus tips waar ik op moet letten of wat de leuke/minder leuke stukken zijn, ik hoor ze graag.

Bucketlist:
- PADI cursus
- Cape Tribulation
- leren surfen (en ja Liz ik weet het, heb geen balans en het zal waarschijnlijk net zo'n drama worden als snowboarden hihi)
- parachute springen (iets waar ik echt wel tegenop zie, maar mezelf zowel letterlijk als figuurlijk voor m'n kop sla als ik dit niet doe met deze omgeving als uitzicht)
- Raften op de Tully River
- Flyboarden
- Whitsunday Island
- Fraser Island
- Eten bij Quay (en dan vooral chocolate ethereal, ziet er al verdomd heerlijk uit)
- Eten van inheemse producten (sorry Croc en Billy)
- Australian Open (yes m'n eerste Grand Slam!!!)
- Knuffelen/voeren/zien van koala's, vogelbekdieren, schildpadden, krokodillen en kangoeroes
- 12 Apostelen langs the Great Ocean Road
- Bezoeken van de grotere steden als Brisbane, Sydney en Melbourne

Foto’s

11 Reacties

  1. Patty:
    27 december 2014
    Wat een leuke verhalen en prachtige foto's! Bewondering voor wat je allemaal doet, durft én eet! Heel veel plezier en genieten. De tijd gaat al snel genoeg! Groetjes en liefs van die Hollandsche boeren uit Hoenderloo!
  2. Evelien:
    27 december 2014
    Hoi Daisy, wat een onwijze ervaringen en wat schrijf je leuk ! Je neemt ons zo mee in je verhaal het is net of we even bij je zijn en je horen vertellen . Dus hou je vooral niet in ; #wewantmore. Thanx voor het delen. Dikke knuffel en liefs van eef & maureen
  3. Anja Colijn:
    27 december 2014
    hoi Daisy , wat heerlijk om allemaal te lezen! En je schrijft heel beeldend dus ik zie het zo voor me. Knap dat je dit doet en durft allemaal. Geniet er nog van en laat vooral ook Ons meegenieten!! Groetjes anja
  4. Anja Colijn:
    27 december 2014
    hoi Daisy , wat heerlijk om allemaal te lezen! En je schrijft heel beeldend dus ik zie het zo voor me. Knap dat je dit doet en durft allemaal. Geniet er nog van en laat vooral ook Ons meegenieten!! Groetjes anja
  5. Anita:
    27 december 2014
    Hoi stoere meid. Fijn dat je ons een stukje mee laat reizen door je uitgebreide vakantieverslag. Geniet weer van je volgende ervaringen. Zels Iwan,die niet van lezen houd geniet ervan, hahaha. Liefs Anita
  6. Olivier:
    27 december 2014
    Hi daisy, wat een super leuk verhaal en een mega druk schema! Geniet van al het moois van whitsundays en fraser! Tip voor fraser probeer zelf (met iemand anders) een 4x4 te huren, deze ervaring met een hoog indiana jones gehalte ga je nooit meet vergeten! Gr olivier
  7. Irma:
    27 december 2014
    He lieverd, vanochtend heb ik je blog al om zeven uur op mijn foon in bed gelezen. (best veel tekst op zo,n klein schermpje, haha) Zo benieuwd naar je ervaringen. Zo leuk om te lezen hoe je het schrijft, beleefd en ons mee laat genieten. Voor mij mag het elke dag (hihi) zo,n leuk verhaal. maar veel te druk lees ik. Nu heerlijk op de boot genieten van de zon, blauwe hemel en de bounty stranden. Ik kijk uit naar je volgende blog............misschien nog dit jaar en anders lezen we je weer in het nieuwe jaar. Maak er elke dag weer een bijzondere dag van. veel liefs van mij xxx
  8. Tineke Mooi:
    27 december 2014
    Nou Daisy stoer hoor wat je allemaal doet en beleeft, deze reis vergeet je je hele leven niet meer.....ga door met je verhalen, heel leuk om te lezen! Geniet verder en tot de volgende blog!X
  9. Kaylee:
    28 december 2014
    Daissssss beetje laat (door alle kerstenhuisstress haha) maar ik moest het toch allemaal lezen! Super leuk allemaal weer om te lezen wat je meemaakt! Ben benieuwd ook als ik je straks weer in het koude holland zie! Volgensmij een hele nieuwe dais naar al die ervaringen! Want wat maak je allemaal wel niet mee joh pff! Ben jaloers hahah op dat uit het vliegtuig springen na dan!!! Heeeeeeeel veel plezier nog en ben nu alweer benieuwd na je volgende verhalen! Dikke kus Kayl
  10. Helma:
    28 december 2014
    Wat een heerlijke verhalen en prachtige foto s . We leven helemaal met je verhalen mee. Wat maak jij toch veel mee!! We zijn best een beetje jaloers op je. Al zou ik niet alles wat jij doet meer durven. Geniet er nog lekker van !!!!
    Dikke zoen uit het koude kikkerland xxxx Helma, Jaap, Wesley en Lindsey
  11. Lyanne:
    14 januari 2015
    G'Day Daisy,

    Wat geweldig om je verhalen te lezen en je foto's te zien. Een feest van herkenning :-)
    Wat stoer dat je uit een vliegtuig gejumped bent!!!! Enjoy enneh dat maaltje in Quay ziet niet erg backpackerig :-)